.

.

.

....خیلی گشته بودیم

نه پلاکی...،نه کارتی...،

چیزی همراهش نبود.

لباس فرم سپاه به تنش بود.

چیزی شبیه دکمه ی پیراهن در جیبش نظرم را جلب کرد.

خوب که دقت کردم،دیدم یک نگین عقیق است

که انگار جمله ای رویش حک شده است.

خاک ها و گل ها را پاک کردم.

دیگر نیازی نبود دنبال پلاکش بگردیم.

روی عقیق نوشته بود:

بیاد شهدای گمنام...

شادی روح امام و شهدا و تعجیل در فرج آقا امام زمان(عج)

صلوات...

اللهم صل علی محمد و آل محمد

و عجل فرجهم.